Ακούγεται πολύ απλό και πιθανώς κάποιοι να γελάσουν και μόνο με τον τίτλο, όμως υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να τα καταφέρει τόσο εύκολα.
Η διαδικασία δεν είναι δύσκολη, όπως καταλαβαίνετε αφού μπορεί σχεδόν ο καθένας να το πράξει, πρέπει όμως να ακολουθήσουμε μερικούς μικρούς κανόνες και τότε τίποτα δεν θα μας δυσκολέψει. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως όσο πιο χοντρά είναι τα ξύλα τόσο πιο δύσκολα παίρνουν φωτιά. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μικρότερα που αρπάζουν πιο έυκολα. Όταν λέμε μικρότερα εννοούμε κλαδιά ή λεπτά σχισμένα ξύλα. Με αυτήν την αρχή ξεκινάμε να στήνουμε την εστία μας.
- Αρχικά θα χρειαστούμε μερικά λεπτά και εύλεκτα υλικά για να δώσουν την πρώτη σταθερή φλόγα που θα ανάψουν τα δαδιά (κλαδιά κ.λ.π.). Αν έχουμε πρόσβαση σε κάποιο mini market θα πάρουμε έτοιμα χημικά προσανάμματα (είναι σαν μικροί κύβοι που πιάνουν εύκολα φωτιά και εκτός αυτού είναι και βραδύκαυστα, αυτό μας βοηθάει να πιάσουν για τα καλά φωτιά τα δαδιά) . Αν δεν έχουμε την πιο πάνω δυνατότητα τότε θα προτιμήσουμε μερικά φύλλα εφημερίδας ή γενικά χαρτί. Θα πάρουμε ένα ένα τα φύλλα και θα τα τσαλακώσουμε ξεχωριστά δημιουργώντας ένα μικρό λοφάκι από αυτά.
- Δεύτερον πάνω από αυτά αρχίζουμε να χτίζουμε τα δαδιά με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να περνάει ο αέρας εσωτερικά τους. Γενικά είναι πολύ σημαντικό η εύκολη πρόσβαση του αέρα στο εσωτερικό της εστίας μας καθώς το οξυγόνο είναι η κινητήριος δύναμη της φλόγας μας. Αν δεν έχουμε μια σχάρα που να μας σηκώνει έστω μερικούς πόντους τα δαδιά πιο ψηλά από τα χαρτιά μας, μπορούμε παίρνοντας δύο κούτσουρα και τοποθετώντας τα στα πλαινά να μας δημιουργήσουν αυτό το κενό που χρειαζόμαστε. Αφού λοιπόν βάλουμε τα δύο κούτσουρα στα πλαινά τοποθετούμε μια στρώση από δαδιά, λίγο αραία (για να περνάει ο αέρας) και μια δεύτερη στρώση με κάθετη φορά από την πρώτη.
- Στη συνέχεια βάζουμε τα πιο χοντρά μας κούτσουρα. Προτιμάμε αυτά που είναι μέσα σε κάποια αποθήκη καθώς τα βρεγμένα ή γενικά τα ξύλα που έχουν ρουφήξει έστω και ατμοσφαιρική υγρασία παίρνουν φωτιά αφού γίνει η ξήρανση τους. Αν είναι νωπό το ξύλο θα δούμε αρκετή κάπνα, είναι η εξάτμιση του νερού που ήταν εγκλωβισμένο μέσα στο ξύλο. Αν έχετε λίγα στεγνά ξύλα και περισσότερα νωπά, τότε κατά το πρώτο άναμα σας τοποθετείστε τα νωπά στις άκρες της εστίας (αν υπάρχει χώρος) ώστε να αρχίσουν να στεγνώνουν.
Προσοχή δεν αφήνουμε την εστία χωρίς κάποιο προστατευτικό καθώς πολλά ξύλα ¨σκάνε¨ με αποτέλεσμα μικρά καρβουνάκια να εκτοξεύονται έξω από την εστία.
Επίσης στην περίπτωση που δεν έχουμε τζάκι ΠΟΤΕ δεν κάνουμε αυτοσχέδιο!!! Η φωτιά καταναλώνει το οξυγόνο του χώρου αργά και με τρόπο τέτοιο που δεν το αντιλαμβανόμαστε εύκολα. Μόλις πέσουν τα επίπεδα οξυγόνου του χώρου θα αισθανθούμε μια μικρή δυσφορία και σε λίγα λεπτά θα λιποθυμήσουμε, όχι μόνο ένας αλλά όλοι όσοι βρίσκονται στον χώρο!
